Kapija Balkana

Nastajala duže od 15 a sistemski pisana poslednjih 7 godina, Kapija Balkana je kapitalno delo Svetlane Velmar-Janković o Beogradu. Pouzdana kao istorijski vodič i uzbudljiva kao istorijski roman, "Kapija Balkana" je knjiga najdublje odanosti i iskrenih osećanja.



Tvrdo ukoričena, u B 5 formatu na 620 strana u koloru, bogato ilustrovana, sa indeksom pojmova i toponima, kao i spiskom odabrane literature, "Kapija Balkana" je raskošna avantura znanja, podataka, sudbina ali i pouzdan putnik kroz prošlost Beograda.

Nezaobilazno štivo za sve koji bi na zanimljiv i prijemčiv način želeli da saznaju istoriju našeg glavnog grada, ali i knjiga dubokih analiza i razumevanja istorijskih procesa za sve one kojima je Beograd u srcu.PrikazKapitalno delo Svetlane Velmar-Janković o Beogradu nastajalo je duže od 15 godina, a sistemski je pisano poslednjih sedam godina.

Pouzdana kao istorijski vodič i uzbudljiva kao istorijski roman, “Kapija Balkana” je knjiga najdublje odanosti i iskrenih osećanja, istakli su “Stubovi”.

Knjiga je tvrdo ukoričena, u B 5 formatu na 620 strana u koloru, bogato ilustrovana, sa indeksom pojmova i toponima, kao i sa spiskom odabrane literature.

“Kapija Balkana” je raskošna avantura znanja, podataka, sudbina, ali i pouzdan putnik kroz prošlost Beograda, istakli su “Stubovi”, navodeći i da je to nezaobilazno štivo za sve koji bi na zanimljiv i prijemčiv način želeli da saznaju istoriju glavnog grada Srbije, ali i “knjiga dubokih analiza i razumevanja istorijskih procesa za sve one kojima je Beograd u srcu”.

Svetlana Velmar Janković rođena je u Beogradu, gde se i školovala i živi i radi, a autorka je niza romana, eseja i zbirki pripovedaka.

Objavila je romane: “Ožiljak” (1956, drugo prerađno izdanje 1999), “Lagum” (1999), “Bezdno” (1995), “Nigdina” (2000) i “Vostanije” (2004); eseje: “Savremenici” (1968), “Ukletnici” (1993) i “Izabranici” (2005); zbirke pripovedaka: “Dorćol” (1981), “Vračar” (1994), “Glasovi” (1997), “Knjiga za Marka” (1998) i “Očarane naočare” (2006); molitve “Svetilnik” (1998); drame “Knez Mihailo” (1994) i “Žezlo” (2001); i romansiranu biografiju “Prozraci” (2003).

Dobitnica je nagrada “Isidora Sekulić", “Ivo Andrić", “Meša Selimović", “Đorđe Jovanović", “Bora Stanković", Nagrade Narodne biblioteke Srbije za najčitaniju knjigu u 1992. godini, NIN-ove nagrade za roman godine 1995 (za Bezdno), te nagrada “Neven", nagrade “Politikinog zabavnika", nagrade “6. april" za životno delo o Beogradu, kao i nagrade “Mišićev dukat", “Ramonda serbica", “Stefan Mitrov Ljubiša" i “Žak Konfino".

Prevođena je na engleski, francuski, nemački, ruski, španski, italijanski, grčki, bugarski, koreanski i mađarski jezik.

Radila je i kao sekretar i urednik časopisa “Književnost" i bila u uredništvima koje su vodili Eli Finci i Zoran Mišić. Godinama je u “Prosveti” uređivala edicije savremene jugoslovenske proze i esejistike, a osnovala je biblioteku “Baština”.