Avangardna književnost je koristeći prilično radikalne poetičke zahvate
raskrstila sa tradicijom, ali i sa oficijelnim književnim formama nudeći
alternative. Jedna od njih bila je stvaranje blisko psihopatološkom
diskursu. Storija o ludilu u doba avangarde obrađuje sve načine na koji
su se ovakve strukture inkorporirale u tekst srpske avangardne
pripovetke, bile one samo interes za zaumno, obrađen varijacijama
poznatih ili manje poznatih motiva, pokušaj sagledavanja sveta iz ugla
duševno obolelih ili simulacija njihovog govora.
