Ona
predaje studentima izbeglicama koji su upisali univerzitet da bi sredili
"papire" i koji nemaju vremena da studiraju jer moraju da se snalaze da
bi preživeli. Njihova uzajamna simpatija se ne zaustavlja na činjenici
da su ista generacija i da su žigosani izbegličkim statusom, već se
razvija na časovima nepostojećeg jugoslovenskog jezika, kada im Tanja,
priznajući apsurdnost cele situacije u kojoj su se našli, predlaže da
srede kolektivne uspomene - da prirede leksikon ex-jugoslovenske
mitologije...
