U takvom sociokulturnom ambijentu, Raša Todosijević se sa
grupom prijatelja sličnog senzibiliteta (Marina Abramović, Era
Milivojević, Neša Paripović, Zoran Popović, Gergelj Urkom) krajem
šezdesetih udružuje u neformalnu umetničku grupu koja - sinhrono sa
kolegama iz Subotice i Novog Sada (Bosch+Bosch, Kôd) - postavlja temelje
nove umetničke prakse u Srbiji. Ovi će umetnici, okupljeni oko galerije
Studentskog kulturnog centra u Beogradu (otvorenom 1971) zajednički
delovati sve do 1973, kada svako od njih nastavlja sopstvenim putem.
