Prvi je biografski i
autobiografski, u kome se njegova ličnost pojavljuje kao izraz duhovne
klime svoga vremena. Memoari s onu stranu groba predstavljaju epopeju o
njegovom životu, od mladalačkih dana ispunjenih melanholičnim
sanjarijama, do zrelog doba kada se aktivno bavi politikom, ali i sliku
jednog nemirnog vremena. Drugi vid Šatobrijanovog dela jeste „svetski
bol“, čiji je izraz Rene, kao i delovi Memoara s onu stranu groba, a
treći težnja ka savršenstvu izraza, majstorstvo stila i jezika, koje
ništi sve piščeve mane i pretvara ga u velikana francuske
književnosti.(Jelena Novaković)
